corto-maltes

01-08-2003 Sydney, 10 e media da manh'an.
Joder, xa estamos es agosto, que pasoti, t'io!!
Estou en Sydney! A minha cidade! Non chove, non saraiba, non vai fr'io, non fai vento. Joder, ganas tinha. Tampouco 'e que se erguera un d'ia l'impido total, pero xa sabedes como 'e esta cidade (ai, non o sabedes?): un pouco nuboso 'a manh'an e despois xa abre. Cojonudo.
Pois onte non fixen moito. Fixen a viaxe de Melbourne ata aqu'i. Coll'in o tren as oito e media e cheguei once horas despois. A paisaxe 'e polo interior, ou sexa que non moito que comentar. Eucaliptos, fentos, gando...e mimosas en flor, co cal me recordaban os Entroidos galaicos e me dou unha "miaja" de morrinha que pronto me pasou. Ademais fixo un ser'an moi bonito, cunha luz moi limpa.
Pouco despois de deixar Melbourne e empezar a rubir polas montanhas xa empezou a desparece-la choiva e a aparece-lo sol. 'E que esta cadea montanhosa paralela 'a costa produce un efecto Foehn, polo que deixa as choivas nas ladeiras de sotavento (ou barlovento, que sempre me l'io) e 'o barlovento (ou...) s'o chegan os ventos secos, por iso Australia 'e tan seca no interior, mira t'u, oye.
E non moito m'ais que comentar da viaxe. S'o que se me sentou nun asento de adiante oblicuamente nunha desta xerm'anicas que tanto me van e tinha un xersei destes pequerrechos que deixaba ver uns "hoyuelitos" destes que me gustan tanto. E a t'ia, hala, dun lado a outro, intentando colle-la posici'on para estar m'ais c'omoda. Eu, burr'isimo. (Os "hoyuelitos" son eses buracos que tenhen algunhas t'ias moi marcados na espalda, cerca da cintura. Non pensedes outras cousas, hostias)
Pois o caso 'e que v'endoa tentando colle-lo sono a min tam'en me entrou pero non vos contei unha cousa: perd'in o antifaz da British, conho. Si xa foi ''o principio de chegar a Melbourne. Debina deixar no tren. Por iso non pod'ia durmir cando o vello abr'ia as cortinas. Vos dec'iades: "Pero este non tinha..." Non, listos, no a tinha xa. E claro, non poiden durmir no tren. Me pillei as minhas lecturas todas (que parezo un paleto, joder; non podo estar s'o cun libro e non parecer que levas unha biblioteca a costas?) e tentei pasa-lo tempo.
Por certo, estou fatal da espalda. Sempre o estiven pero agora que me fago vello xa o noto m'ais. Voume facer un reconhecemento m'edico a fondo (todos sabemos que non o vou facer, verdade?, pero me gusta as'i planificar cousas definitivas)
Antes de terminar deix'ademe que vos conte d'uas cousas de Melbourne:
1) Momento lavander'ia. Non ser'ia unha idea xenial ter unha empresa que alugase secadoras 'as comunidades de vecinhos. Ou ponherllas gratis e que pagasen con "coins". Joder, en Galicia ser'ia fant'astico. Nunha hora a roupa seca e non andar a'i "mam'a, mi kimono, que hoy tengo pelea" ou "joder, joder, que non tenho gallumbos e hoxe 'e venres e vou pillar-seguro, vou ter que ir en plan comando e non pode ser. Vounos ponher enriba da vitrocer'amica cinco minutos" Quen non pagar'ia dous euros por non pasar por estas situaci'ons, eh? Aberto estou a inversores.
2) Momento tranv'ia. Coll'inlle man'ia a Melbourne pero a cidade sen chuvia debe ser bonita. Coas r'uas tan amplias e cos tranv'ias, que son preciosos. Velos al'i, en lontananza, tan lentos acerc'andose a ti e pola noite velos chispeando, creando un efecto chachi-de-la-muerte. Yo, como Paco V'azquez, estoy super-a-favor del tranv'ia. Viva el tranv'ia!
Hala, rapaces. Que sexades mooooooooooooooooooi felices. Vou ver que fago hoxe. O domingo creo que me vou a ir 'as Blue Mountais, que son unhas montanhas que marcaban no s'eculo XIX o l'imite do desconocido. Tard'abase anos en pasalas. Total, tenehn unha altura de 1000 metros! Son un poco mariconzones estes australopitecus.

30-07-2003 Nove e media da noite, Melbourne.
Odio Melbourne e a odiarei toda a minha vida. Odio, odio, odio a Peter Pan.
Antes de nada acabo de quedar de mega-gay na lavander'ia. Estaba cos cascos o'indo unha de Bowie ("Sound and vision"), que 'e as'i moi "loca", y nada, que me apetece'ia facer un pouco o gilipollas eu s'o. E cos cascos e o ru'ido da lavadora non me enterara que entrara un t'io. Eu, impasible: "Hello, my" Gracias que manh'an marcho do Hostal, que se non...
Manh'an marcho porque non aturo m'ais esta cidade. Parece Galicia, hostia. Hoxe ata saraibou! Para iso traballo eu coma un negro todo o ano, para acabar o ver'an vendo chover? Home, home! (Sound and vision, ti-ti-ti-ri)
E acabo de chamar a minha casa e o t'io 'o que tinha que levar meu pai o coche disque tinha moito traballo e la pesca. Xa ver'as como volvo e non est'a arranxado. T'io cabr'on baboso. Cando volva vaime o'ir, xa ver'as. E tam'en houbo a t'ipica incomunicaci'on paterno-filial: disque foi face-la peritaci'on. "Pero se estaba feita xa, d'ixenche que che deixaba os papeis na guantera", digo eu. "Non me dixeches nada", di el. E claro... Ponte a discutir ti co meu pai. (Sound and vision, ti-ti-ti-ri)
Outra cousa que non comentei deste pobo australiano que tan curioso 'e. Xa me decatara en Sydney, pero 'e que aqu'i 'e a hostia: a xenteb est'a nas terrazas tomando caf'e. Esas manh'an en Sydney fr'ias como o demo que queres estar nun sitio quente tomando un caf'e...Pois aqu'i, con fr'io, vento e chuvia, a xente nas terrazas. te lo puedes creer? Que cosas, oyes.
Falando do pobo curioso o australiano: onte mandoume un mail Marcos-Piru que me dic'ia: "Que tal por Australia supongo que un pais cuanto menos sorprendente?" Oye, que Luis del val es este Piru, mira tu: cuando menos sorprendente. Que elegante.
Antesdonte marchou o escoc'es, que non o contei e entrou un malaisio (ou malaio), Phillip, moi majo. O t'io r'i por absolutamente todo, o cal me parece genial de la muerte. Te pode dicir que est'a chovendo ou que vai durmir e o t'io escacha. E eu, claro, r'io tam'en porque me gusta esa xente, home, tan feliz. Despois seguro que 'e un pederasta sat'anico pero por principio...Quen de seguro 'e un pederasta sat'anico 'e o australiano. T'enholle unha man'ia! O t'io 'erguese 'as sete ou as'i. Vale, coas t'uas vacaci'ons fas o que queiras. Pero o t'io pensa que 'e hora de erguerse para todo o mundo e abre as cortinas. 'O carallo! E non iso, sen'on que se vai e non te creas que as pecha, que va! A tomar polo cu...Ademais, que fai ese vello nun albergue xuvenil. Non 'e xerantofobia, eh? 'E que eu cando tenha sesenta anos e pico non vou a estar compartindo unha habitaci'on de dous metros cadrados, joder, en plan mochilero. Prefiro non viaxar, conho.
Por certo, unhas destas "boutades" que me gustan tanto das revistas musicais. "Mojo", a mellor das inglesas, elexiu as cen mellores. E moi ben, moito rollo cl'asico. Non como o "Q" que lle mola mogoll'on el brit-pop. Non. Estos m'ais serios: Mayfield, Franklin, Stones, varias dos putos Beatles (que nunca entenderei esa eterna adoraci'on, joder), e tal...Pero no posto 97 ou as'i: Britney Spears!!!!! Como me mola. Yo quiero tener as'i gusto hortera mezclados con cl'asicos y con minoritarios y, entonces y s'olo entonces, parecer'e un intelectual.
Bueno, voume a lavander'ia, que xa debeu acabar a secadora. La locura!!! E como me est'a encantando este disco de Bowie ("Low") vou facer unha entrada en plan "In and Out" (Sound and vision, ti-ti-ti-ri)
Ah! Hoxe non fixen moito. Non se pod'ia coa chuvia. Caminhei cando pod'ia 'os xard'ins das aforas (esta cidade ten o 33 % de zonas verdes; c'agate Paco V'azquez y tus "Cities in bloom"!) e tomaba caf'es cando chov'ia. E atop'aronme a chupa, joder. Menos mal.

29 e 28-07-2003
Querido diario. Sento ter tardado en escribir estes dous d'ias, pero a noite do 27 'o 28 foi complicada. Xa contarei. Non 'e nada picaruelo, pendejo diario.
Martes pola noite e este puto Melbourne non para de traer chuvia, vento e fr'io. Tinha pensado ir a Phillip Island a ve-los pinguinos (con di'erese) pero que lle dean. Que pasen fr'io eles, que eu vou 'o zoo a velos. Nin de conha irei a un zoo. A'inda recordo ver a un pinguino no zoo de Vigo unha vez que caera nas redes duns pescadores e foi un dos grandes momentos tristes da minha vida. Al'i o pobrinho, mirando asustado, nunha especie de banheira. Non quero ver pinguinos que me dan tristura e non estou para iso. Ademais ter'ia que durmir dous d'ias nun hostal dun pobo de merda costeiro e tampouco estou para estar aillado. Necesito ver xentes, periquitas.
Acabo de ir 'a piscina (pod'ia nadar nas r'uas co que chove, pero mira...) e estou feito un toro. A verdade que creo que de feito me poder'ia chegar a aburrir a puta piscina. Div'irtome agora que con estar vinte minutos xa estou derreado, pero se tenho que estar tres cuartos de hora xa de poden dar polo cu a piscina. Hoxe non fixen nada, xa que o clima non invitaba a nada. De caf'es, lendo o de Kureishi. Xa vou na metade. O ingl'es escrito se me da ben. E mercando m'ais discos e revistas e libros en rollos de segunda man. Si de segunda man, pero tacita a tacita...Tenho que mercar unha mochila nova. Non 'e conha. Joder, pensando e pensando 'e que non fixen nada destacable hoxe...Que merda de "post" me est'a a sa'ir hoxe. Acabo de estar co meu colega o indio. Bo t'io. Moi calmado e lle entendo todo. Debe falar fatal. Pero traballa para unha axencia aqu'i de turismo (india, pero bueno). 'E eventual, por iso est'a aqu'i, no Hostal.
Bueno, como me est'a saendo unha merda este "post" vou falar do que fixen onte que parece m'ais interesante. Pois onte f'ixenme a "Great Ocean Road" e como me recordaba 'a canci'on dos Triffids de "Wide Open Road" funa cantando todo o tempo, mira ti que cousa. Vale. A GOR ven sendo unha estrada moi estreita que vai paralela 'a costa. Parecen as estradas da costa en Euskadi, que para facer dez "keims" pasas media hora. Preciosa. Praias solitarias e 'o principio a viaxe era ideal de la muerte, pero despois empezou a chover dunha forma que parec'ia a fin do mundo. E a final da viaxe eran as cousas m'ais chulas. Eran unha especie de praia das Catedrais (pobrinha, sen bandeira azul) pero en plan toch'on. Eran dunha especie de arenisca os penedos, que quedaban no medio do mar. Impresionaba. Pero foi estar dez minutos e empaparme. Hab'ia helic'opteros pequerrechos que che daban unha volta por 50 euros. Su puta madre. Eran dous minutos, sen esaxerar. Pasei mogoll'on. E co d'ia que estaba, ademais. Os Doce Ap'ostoles lle chamaban. Antes vimos un koala nunha 'arbore, durmindo, como non. Animal parvo, carallo. Pero f'ixome ilu velo en liberdade. Pasamos un Parque Nacional pero non se pod'ia parar coa que ca'ia. Era curioso. O gu'ia era o propio conductor. Non 'e iso un pouco perigoso? O t'io era moi simp'atico (o que lle pillaba, claro) Pois de volta a Melbourne, cos p'es que non os sent'ia, 'o baixar alg'un puto coreano me levara a 'unica cazadora que tenho aqu'i. Que fago agora? Mercarei unha. A ver se a devolve. Polo de pronto pillei unha molladura que case morro. E os p'es eran pedra. Pero ghranito de Porrinho, eh?
Que m'ais? Hoxe, nunha librer'ia vin "Carperter's pencil". Si, Rivas here, friends.
Nada, bicos que estou canso.

28-07-2003
Ola.
Por fin un d'ia bo en Melbourne, pero profundamente fr'io. Fun 'o mercadillo do outro d'ia que dic'ia onte pero tampouco 'e que fora moita a cousa. Hab'ia outro nos peiraos do r'io m'ais bonito, pequeno e elegante. Almorcei ben, carallo se si! Aqu'i as porci'ons de tartas ou pasteis que che dan son ananas e car'isimas pero enchen moit'isimo. Non sei que lle por'an. Debe ser unha levadura que leveda no est'omago ou algo diso. Pero moi ricas, eh? A capa de chocolate r'ompese ben e non fai cachinhos. Si, senhor.
Fun despois 'o Museo de Melbourne, o m'ais grande de Australia. Se tedes unha oprtunidade de ir, non vaiades. Que o metan no cu. Animais disecados e merdas. Para rapaces e non moi intelixentes. 'Iame meter despois na Victorian Gallery pero paso que se queden cos meus cartos estos descendentes de ladr'ons. (Victoria 'e o Estado de Melbourne, que creo que non o dixen)
Por certo, emp'ezame a dar dores de cabeza o Disc Man. Quero dicir que empeza a fallar. Calquera d'ia destes esc'achoo no chan e 'o carallo. Tam'en me caeu a c'amara pero parece ser que non sufriu grandes males.
Polo ser'an 'ia ir nun barco r'io abaixo para ve-los pinguinos pero val'ia 40 euros unha viaxe de d'uas horas. Pasei mogoll'on. Total, o martes v'exoos en Philip Island. Ademais 'ia un fr'io que ata merquei un tapabocas. Si, senhor. Daniel cun tapabocas. Despois estiven no Hall do Hostal lendo mogoll'on e vendo periquitas, falando co meu amigo Apu (non se chama as'i....) e escoitando discos.
Deiteime cedo porque hoxe t'inhame que erguer tam'en cedo porque me vou pola costa 'o oeste de Melbourne, que seica 'e un recorrido moi chulo,cunhas praias (seg'un parece nas fotos) moi semellantes 'as das Catedrais. Como vedes, non hai diferencia.
Bicooooos.

27-07-2003
Hi again!
Moitos bicos.
Outro d'ia fedorento en Melbourne, cun fr'io de mil demos. Onte deixei o blog falando que 'ia 'o mercado. Hoxe volvo porque parece que os postos de froitas deixan paso a un mercadinho. E que aqu'i tam'en hai disos, rapaces. En vez de xitanos temos a anglos con pinta de actores de pel'iculas porno cutres alemanas (ese peinado curto por diante e unha melena chungu'isima por atr'as...) e orientais de todas as especies, pero temos curros.
Onte non atopei nada interesante, a ver se hoxe vexo algo.
Despois funme a almorzar como Dios manda, con esa tarta de queixo e ese "espreso". Unha camareira sab'ia algo de espanhol. Espetoume: "Yo tengo dos elefantes". Oye, o nivel seu de espanhol 'e similar 'o meu de ingl'es.
E, hala, a caminhar por Melbourne. Fun pedir infromaci'on 'a estaci'on de despois encaminheime 'a parte sur do r'io Yarra. Melbourne est'a concentrado na beira norte pero lin dun par de r'uas interesantes. Andiven e andiven, pero non as atopei. Estaban f'ora do mapa, pero pensei que a atopar'ia. Pero vin a t'ios nun campo xogando 'o "lacrosse", que ven sendo algo as'i como (atenci'on) hockey sobre herba pero en vez de sticks levan unha especie de raqueta de tenis longa coas cordas abombadas para recolle-la bola. Poden estar o tempo que queiran coa bola pero o outro equipo lle da unha hostias de medo para quitarlla. Principalmente as hostias van 'o mango da raqueta pero tam'en se lle escapa algunha 'o corpo e despr'azanse moito co corpo. Sigo dicindo que ese tipo de deportes al'a non se poden xogar. Coa primeira hostia eu xa lle reventaba os dentes 'o t'io. Eu e t'odala xente que conhezo que xogou algunha vez 'o f'utbol. Pero estos nin protestan. Seguen a xogar, nin se miran mal. Home, tenhen mogoll'on de protecci'on, pero...Despois tam'en vin por fin un partido de f'utbol australiano, co campo embarrado. Tam'en, o mesmo. Cada hostia...Eran partidos de xuveniles ou algo as'i.
Como non encontrei as putas r'uas e non me apetec'ia volver andando coll'in un tranv'ia. En Vigo cando eu era pequeno os buses tinhan unha especie de cable suspendido paralelo 'o teito que cando quer'ias para tirabas del. Aqu'i tam'en o tenhen!!! Moita evoluci'on e progreso pero os Vitrasa xa avanzaron unha barbaridade. E no centro p'uxenme a buscar tendas. Entrei nunha de aprendizaxe de idiomas e tinhan bandeiras de t'odolos pa'ises. Pois a de Espanha era a pre-constitucional. Al'i, co galo moi ben posto. Marchei indignado.
Pola noite (falo das oito) funme 'o barrio italiano, onde hab'ia tendas moi chulas. E mogoll'on de restaurantes italianos, claro. E de comida coreana, india, indonesia, nepal'i, thailandesa, malasia...Com'in unha hamburguesa. 'E que non tinha fame. Pero os da hamburgueser'ia eran gregos, eh? 'E que Melboune 'e a terceira cidade grega, despois de Atenas e Sal'onica.
'O volver 'o hostal p'uxenme a ler "The body", un libro de Hanif Kureishi que merquei mentras v'ia unha peli de James Spader que non recordo o nome. "Star Gate", creo. E despois parolei largamente co indio. Un t'io moi agradable. G'ustalle Julio (Yulio) Iglesias, pero todo o mundo ten o seu, non?
Bicazos.

26-07-2003
Hello, friends!
Onte foi o d'ia m'ais chungo en Australia. Fixo un tempo de merda, un tempo do carallo: fr'io, choiva e polas nubes f'ixose noite 'as mesmas seis que en Sydney, cando estamos moito m'ais 'o oeste. Merda merdinha.
Pois as cidades de Australia venhen sendo moi parecidas en esencia. Moitos ranhaceos no centro (que tampouco 'e que aturullen), o seu Parque Bot'anico e os seus suburbios. Melbourne ten, desde logo, o Parque Bot'anico m'ais bonito dos que vin, a'inda que me quedo co de Sydney, porque est'a en mellor zona. As r'uas aqu'i son anchas e feitas con cartab'on, polo que para min 'e doado perderme se non tenho un mapa porque non tenho referencias de curvas, elevaci'ons...(como son do monte)
Pois pola manh'a fun 'o Parque Bot'anico e estaba tan ricamente a ler cando empezou a chover de novo. As'i non se pode, oyes. Pois funme 'o Hostal, que xa poder'ia entrar. O de aqu'i 'e bastante chulo, con movemento de xente, xente agradable e re'unense todos no hall pola noitinha. Na habitaci'on estou con tres vellos (que medo!!!): un australiano (un pouco seco), un escoc'es simp'atico (que ten un acento impenetrable) e un indio co que estiven falando mogoll'on. Volvo a dicir: cando non son anglos ent'endeselle perfectamente. Juan di que Beckham debe falar fatal o ingl'es porque se lle entende todo. Pois o t'io moi culto, falando de historia e dos sistemas pol'iticos europeos. Traballa para Air India. A habitaci'on 'e enana de carallo, pero 'e o que hai, non?
Pois polo ser'an din unhas voltas por Melbourne para controlar, neno, pero tampouco 'e que me dera moito tempo. Despois, cando se fixo noite, fun 'a piscina. Si, si, non se me vai a teima da piscina, chicos. M'ais pequena e un pouco m'ais masificada que a de Brisbane, pero ben. Entroume unha fame de carallo e ped'in unha pizza large que deb'ia ser algo as'i como unha roda dun cami'on e 'o principio parec'ia que...pero non. Quedei 'a metade.
No hall do hostal hab'ia moi bo ambiente e lin algo de "Letters from Cicely" e p'uxenme a ver un pouco de "Titanic" que me pareceu a mesma merda que pensaba que era, polo que me fun para cama, que estaba mega-mega-cansado.
Agora vou preguntar polos buses a Phillip Island, que 'e unha illa que hai na bah'ia de Melbourne e ten, parece unha colonia de pinguinos (nos tenho di'ereses tampouco) que chegan entre lusco e fusco (ou sexa, in the edge of the night). A ver se os vexo. Pero iso a'inda ser'a o luns. Agora voume meter no Mercado de Melbourne, que 'e algo as'i como A Boquer'ia de Barcelona. Onte hab'ia un cami'on que vend'ia "spanish muffins". As muffins (para os que non o saiban) son coma madalenas, recheas normalmente de pasas ou anacos de chocolate. Pis que eran? Churros. Que paveros.

25-07-2003
Hostia! Son meigo! Acord'adevos que vos falaba do disco de "Indicios" o outro d'ia e falaba de Astrud. Pois parace ser que se reedita (de feito, non hab'ia maneira de atopalo) e parece ser que ten que ver na s'ua reedici'on Gen'is, o de Astrud. Por certo, na p'axina de Gen'is est'a o diario de Nacho Canut que me parece unha das persoas m'ais simp'aticas que existen e ultimamente est'a moi pavero.
Estou en Melbourne e case me pillo o primeiro tren de volta. Chov'i e 'ia fr'io como se fose Galicia. Pero parece que agora abre un pouco. Din que esta cidade 'e un pouco imprevisible en canto 'o tempo.
Tiven unha viaxe un pouco accidentada. No asento de diante meu hab'ia un borracho que en canto se apagaron as luces empezou a falar sen pasar (pero sen parar) de Xes'us, rollos militares, dos xaponeses e non sei que m'ais. O t'io repet'ia constantemente "conechigu'a, odet'e", que creo que 'e xapon'es pero nin idea. A cousa 'e que os australianos son mega-pac'ificos porque a xente estaba durmindo xa e en alg'un momento algu'en lle dic'ia que se calase, pero tampouco con moito 'enfasis. De feito o m'ais en'erxico fun eu, que lle golpeei oa sento d'uas veces dic'indolle que se calase. E corteime, xa que non sab'ia dicir en ingl'es con fluidez "cala dunha vez, maldito borracho, ou f'endoche a testa". A cousa 'e que d'uas horas estivo o t'io falando, ergu'endose de cando en vez e caendo enriba dos demais buscando o seu sitio ou despert'andoos cun chisqueiro para ve-lo seu n'umero. Eu estaba tan de mala hostia que un t'io se sentou 'o meu lado, equivoc'andose de sitio, e como pensaba que era el (eu tinha o antifaz da British) dinlle un codazo da hostia. Pobrinho. Creo que pareceu involuntario, que llo din 'o espertarme de s'upeto.
(Hoxe no ciber sona Marvin Gaye. Con este xa non hai problema, que xa o matou o sei pai. Bueno, Marvin e de vez en cando outros soulmen. O c'iber rex'entano orientais, polo que o efecto 'e extranho. O rapaz, de feito, ponse a canta-las canci'ons)
Onte andiven callejeando (como se di...?) por Sydney. Onte vos deixei cun fr'io da hostia e eu morrendo con el pero coas roupas na consigna. D'ixenme: "mira, rapaz, pasa das pelas da consignas que o tren non sae ata a noite non sae o tren". Non fixo falta porque vin un xersei moi chulo e merqueino. Hala, problema solucionado.
Entereime que tocan Blondie aqu'i. Non sei se ir velos. A'inda que ser'ia como ir ver 'os Rolling, pero 'e lles tenho un pouco de carinho. E toca Evan Dando aqu'i en Melbourne a finais de mes, pero como o tempo estea as'i aqu'i non me quedo nin de conha.
Onte p'uxenme a ver un pouco os noticieiros. Parece que hai movida nas illas Salom'on. Iso a'i non 'e importante, pero aqu'i c'ollelles 'o lado e andan preocupados.
E a Igrexa Unionista (United Church) parece que se est'a escindindo porque queren admitir a gays. Esta Igrexa Uninista debe se-la m'ais importante de Australia e debe ser algo as'i coma a Anglicana. O caso 'e que o ingl'es me fascina, como crea palabras novas e xogos das mesmas. No noticiero ponh'ia "Un-united Church", as'i, en plan xogos de palabras de Cr'onicas Marciana. E sa'ia o t'ipico p'arroco carca coas cellas super-brancas e super poboadas, pederasta seguro, falando en contra da ordenaci'on de gays coa Biblia na man. Moito medo.
E despois fix'eronlle unha entrevista a un t'io en plan Ra'ul (o cantante??, non o futbolista) australiano que sa'ia as'i nos v'ideos moi meloso e bailar'in. E na entrevista o t'io era tatexo, as'i en plan Juanfran o do Celta ou peor. F'ixome gracia, xa sei que son malo.
Bicos, chulos.

24-07-2003
Aqu'i estou eu, so cos meus pensamentos.
Onte folguei por Sydney, indo un pouco de compras de roupa, pero non encontrei moito. Fixen unha pequena locura, pero me da vergonza contala. Non comera nada en toda a viaxe desde Brisbane e me erguei pola manh'an cunha fame negra. Ata me sent'ia enfermo un pouco. Pois nada: un "breakfast special" dos de aqu'i e a outra cousa. Lendo nos peri'odicos entereime que est'an orgullos'isimos porque a resvista de viaxes estadounidense "Travel and Leisure" designou a Sydney coma a mellor cidade do mundo para viaxar. S'iguena Florencia, Bangkok, Roma, Capet'on, NY, Frisco, Venecia, Estambul (is not Contantinopla) e Santa Fe (de Bogot'a? a de Nuevo M'exico?).
Onte entrei tam'en en librer'ia e tendas de comic e encontrei verdadeiras perlas: un libro de como se fixo o "Doutor Who" (hai que sabelo de verdade?), un libro en que un profesor de Princeton falaba da relaci'on de Seinfield coa filosof'ia, un libro dunha das guionistas de Doutor en Alaska (merqueino inmediatamente) e outros sobre "Os Novos". Acord'adevos. Que fant'astico.
Despois vin unha peli aqu'i no Hostal: "O recluta", con Al Pacino e Colin Farrell (por certo, este t'io se parece mogoll'on a Jim Carrey, non?) e antes fora 'o meu peirao favorito do mundo a ler.
Hoxe fai outro d'ia esple'ndido aqu'i en Sydney pero vai un pouco de pelete. E que onte fixo un d'ia primaveral e eu sa'in as'i a r'ua, en cuerpo gentil e t'odalas cousas as met'in en consigna e non podo sacalas ata colle-lo tren, sen'on perdo 4 d'olares. Se paso fr'io, que lle dean 'os catro d'olares.
Non consegu'in contactar co colega de Gin'es e, polo tanto, vou deixa-las cousas en consigna do hostal. Calculei e non me sae tan caro. P'odoas deixar 28 d'ias, de feito.
Hala, bicazos, que se vos bota moito de menos.